در چند سال اخیر، تفاوت‌های قابل توجهی بین واحدهای نوساز و واحدهای با سن بنای بالا وجود داشته است. یکی از مسائل مهم در شهر تهران، کمبود فضای ساختی است. در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70، رشد ساخت و ساز در تهران به سرعت ادامه پیدا کرد.

اما به همان سرعت، واحدهای مسکونی کلنگی در حال تبدیل به گزینه‌های محبوبی برای ساخت و ساز شده‌اند. بنابراین، وقتی آگهی‌های ملک در سایت‌های املاک را مشاهده می‌کنید، به جز قیمت آپارتمان‌های نوساز، خانه‌های با سن بنای 30 سال به بالا نیز مشاهده می‌شود که قیمت آن‌ها بر اساس قدرالسهم زمین تعیین می‌شود و حتی ممکن است بالاتر از واحدهای نوساز قرار گیرد. این مسئله ممکن است در برخی مناطق نادرست باشد، اما در مناطقی که فضای ساخت محدود است، این نوع ملک‌ها ارزشمند و پرطرفدار هستند.

در مناطقی مانند 22 تهران شرایط به گونه دیگر پیش رفته است . این منطقه بر خلاف دیگر مناطق با اینکه در محدوده طرح تفصیلی شهرداری قراردارد اما برای زمین هایی که در مناطق دیگر میتوانند جواز 4 یا 5  طبقه دریافت نمایند در این محدوده 3 طبقه داده میشود و علت آن نیز کنترل جمعیت پذیری این محدوده است اما برای پهنه های بزرگتر میتوانند تا 12 طبقه مسکونی دریافت شود به همین علت وضعیت کلنگی در این محدوده متفاوت است برای بررسی بیشتر میتوانید متراژ زمین برج های تریتیوم را مشاهده نمایید .

وضعیت املاک کلنگی بهتر است

از اوایل خرداد ماه به سمت تنزیل قیمت‌های پیشنهادی آپارتمان‌های مسکونی با سن بنای دو رقمی حرکت شده است. ماه گذشته، قیمت‌های پیشنهادی به نظر می‌آمد که تغییر نکنند، اما در عین حال، با اعمال تخفیف‌ها، معاملات جدید به انجام می‌رسید.

اما این روند برای آپارتمان‌های نوساز و کلیدنخورده قابل مشاهده نیست. قیمت‌های پیشنهادی فروش توسط سازنده‌ها یا درجا می‌مانند یا کاهش بسیار اندکی دارند. دلیل ارائه شده توسط سازنده‌ها این است که قیمت مصالح ساختمانی و هزینه‌های اخذ مجوزهای ساخت همچنان در حال افزایش است و به همین دلیل امکان کاهش قیمت‌های پیشنهادی تا حد امکان وجود ندارد، مگر اینکه بخواهند ملک‌ها را به نقدینگی تبدیل کنند. این وضعیت تنها برای برخی از سازنده‌ها که پروژه‌های جدیدی را آغاز کرده‌اند، معتبر است. این اختلاف در سازنده‌ها باعث افزایش فاصله قیمتی بین آپارتمان‌های نوساز و سالخورده می‌شود. در وضعیت معمولی، قیمت هر مترمربع بنای سالخورده با سن ۱۵ سال به بالا باید ۲۵ تا ۳۵ درصد کمتر از قیمت آپارتمان‌های نوساز باشد. با این حال، در برخی از مناطق، این فاصله قیمتی بر اساس تحقیقات کنونی، تا ۴۰ درصد نیز افزایش یافته است.