از زمان تأسیس تهران در نزدیکی بازار کنونی تا به امروز که از شمال به دامنه کوه راه یافته و از غرب و شرق نیز به نزدیکی استانهای مجاور گسترش یافته است، تمایل افراد به اقامت در مناطق غربی تهران بیشتر بوده است. این موضوع البته دلایل مهمی را در خود جای داده و یکی از اساسیترین دلایل آن، واقعیتی است که غرب تهران به طور عمومی نسبت به شرق، فضایی با نوآوری و تجدید سازی بیشتری داشته است.
زمانی که محلههای جدید به ویژه در مناطق غربی تهران به وجود آمدند، شرق نیز در وضعیتی پیشرفتهتر قرار داشت، اما این خود موجب ایجاد بازار بهتر و ساختمانهای مدرنتر در این مناطق شده است. این مسئله در نهایت منجر به افزایش قیمتها در غرب تهران نسبت به شرق گردیده است. البته در عین حال، باید توجه داشت که شرق تهران نیز افرادی را به خود جلب میکند که تمایل به سکونت در مناطق غربی تهران را ندارند.
غربی ترین نقطه تهران منطقه 22 چیتگر
شرقی ترین نقطه تهران حکیمیه
هماکنون، اگر تمایل داریم به منطقه شرقی تهران نگاه کنیم، متوجه میشویم که حکیمیه به عنوان نقطه پایانی آن واقع شده است. و اگر بخواهیم این منطقه را با منطقه 22 تهران، یعنی چیتگر، مقایسه نماییم، خواهیم دید که در منطقه 22، بزرگترین مراکز تجاری ایران و حتی جهان قرار دارند و همچنین با شهرسازی مدرن و برجهای بلند، این منطقه به یک مرکز فعال و پویا تبدیل شده است. از این رو، میتوان نتیجه گرفت که منطقه غرب تهران نسبت به شرق آن، پتانسیل رشد بسیاری را دارد. این نکته برای افرادی که تمایل به سرمایهگذاری در تهران دارند، اهمیت ویژهای دارد.
نتیجه گیری
در حقیقت ، مقایسه بین منطقه شرقی و غربی تهران به تضاد اصالت و مدرنیته میپردازد. تاریخچه نشان داده است که مدرن بودن همواره یک برتری داشته و خواهد داشت.برای اثبات این حرف ، اگر اصالت مطرح باشد نزدیکی به بازار تهران و مرکز شهر، که محل تشکیل هسته اولیه شهر بوده، اصلیترین انتخاب برای اقامت باید باشد. اما این اتفاق نیفتاده و تمایل مردم برای سکونت در مناطق جدیدتر، با ساختمانهای بهروزتر و مناطق با آب و هوای خوش، بیشتر است. از این رو، میتوان نتیجه گرفت که مناطق غربی به خوبی دارای جذابیتهای سرمایهگذاری میباشند. به عبارت دیگر، مناطق غربی، به نوعی، بهعنوان گزینههای جذاب برای سرمایهگذاری ایفا میکنند.